Dalam politik, tiada pihak musuh dianggap musuh hakiki atau mutlak. Politik mempunyai kaitan dengan kelangsungan (kepentingan) politik individu atau kumpulan tertentu dalam parti dan pendirian parti sebuah parti. Kelangsungan politik ini dilihat kepada situasi atau konteks semasa. Disinilah letaknya permusuhan atau persahabatan atau pendamaian kalangan pemain dan parti politik. Matlamat atau musuh bersama memerlukan kesepakatan atau permuafakatan antara pihak yang pernah bertembung. Tiada kejujuran dalam persahabatan politik.
Selepas kelangsungan politik, barulah kita meneroka
persoalan ideologi, matlamat parti berdasarkan perlembagaan parti dan strategi
politik.
Dalam konteks politik Malaysia, penulis meletak
keutamaan ancaman dan agenda pihak disebalik tabir parti politik dan NGO iaitu
puak SEPILIS, puak hak asasi kemanusiaan, puak evangelis Kristian dan puak ekstrem
perkauman/wilayah. Inilah musuh utama. Kesepakatan atas matlamat bersama dengan
puak-puak ini MESTI dengan sifat WASPADA yang TINGGI.
Ancaman musuh politik yang kedua ialah puak
kleptokrat, Perasuah, pengamal budaya komisen,
pengamal KKN daripada pelbagai parti politik. Sebenarnya, musuh kedua
ialah DIRI kita sendiri. Bagaimana iman kita setelah menjadi Menteri?
No comments:
Post a Comment