BAB
ZAMAN TAHALUF
Panduan dalam menghadapi kemelut dalam tahaluf siyasi.
Tahaluf Siyasi berpandukan
ta’awun ala birri wa al takwa (kerjasama atas kebaikan dan takwa).
Penulis tertarik pemikiran,
pendekatan dan keberanian Fadzil Mohd Noor dalam cubaan mengatasi kemelut isu
penubuhan Negara Islam yang ditentang oleh DAP. Fadzil Mohd Noor telah
mengemukakan panduan yang baik dalam menyelesaikan krisis dalam bertahaluf.
Fadzil Mohd Noor menegaskan,
PAS bersetuju Manifesto Bersama BA 1999 itu menjadi satu dokumen perjanjian
yang patut dipatuhi oleh semua parti terbabit. PAS bersetuju untuk menggugurkan
idealisme penubuhan negara Islam dalam konteks pakatan BA kerana:
1. Tidak berbangkit soal negara Islam dalam Manifesto;
2. Tidak boleh memaksa ideologi PAS ke atas rakan dalam
pakatan;
3. Dalam komposisi rakyat negara ini, tidak ada parti boleh
memerintah secara bersendirian;
4. PAS perlu berkerjasama dengan rakan pakatan BA atas perkara-
perkara yang sudah dipersetujui.
Dalam kes PR, Majlis Syura
Ulama bertindak memberi beberapa garis
panduan dalam tahaluf siyasi Pakatan Rakyat yang perlu diikuti oleh
pemimpin dan anggota PAS iaitu
1. Tahaluf mestilah dijadikan wasilah untuk menegakkan Islam,
memperkukuhkan kedudukan umat Islam serta membuka ruang untuk perlaksanaan
Islam.
2. Tahaluf mestilah dipastikan dasar-dasar Islam dapat
dipertahankan.
3. Intima’ hendaklah diberikan kepada kepimpinan Parti Islam
Se-Malaysia (PAS), bukan kepada Pakatan Tahaluf.
4. Tahaluf hendaklah dijadikan ruang dan medan menyampaikan
dakwah.
5. Matlamat kemenangan Islam tidak boleh menghalalkan Tahaluf
secara mutlak.
6. Majlis Syura Ulamak mempunyai kuasa membuat keputusan
mengenai kesinambungan tahaluf siyasi berdasarkan kepada maslahah dan mafsadah
syar'iyyah dari semasa ke semasa.
Krisis Dalam Angkatan Perpaduan
Ummah.
Dalam menewaskan UMNO-BN, Tengku Razaleigh dan Nik
Abdul Aziz Nik Mat telah sedia membentuk perikatan politik baru yang dikenali
sebagai Angkatan Perpaduan Ummah terdiri
daripada PAS, Semangat 46, HAMIM, Berjasa, KIMMA (Kongres India Muslim
Malaysia). Parti Semangat 46 menubuhkan
GAGASAN RAKYAT yang terdiri daripada DAP, PRM, Parti Bersatu Sabah (PBS)
dan Barisan Progresif India (IPF). Penyelarasan, penyesuaian dan pengimbangan
antara dua gabungan yang bertentangan fahaman berjaya disatukan oleh Parti
Semangat 46.
Masalah dalam pentadbiran, sentimen istana dan
monopoli kuasa oleh PAS menyebabkan perpecahan APU. Gerakan pemisahan mula
dikesan pada tahun 1991 apabila YB Ibrahim Ali tidak puas atas penguasaan PAS
dalam kerajaan Negeri Kelantan.
Pada 2 Jan 1996, keretakan hubungan PAS-S46 semakin
ketara apabila enam anggota S46 memulaukan upacara mengangkat sumpah sebagai
anggota MajlisPerbandaran Kota Baharu kerana tidak berpuas hati dengan
pembahagian kerusi.
Pada 7 Feb 1996 , Ketua Penerangan S46 Ahmad
Shabery Chik berkata partinya sedia menyertai perayaan ulangtahun ke-50 Umno
pada bulan Mei 1996 dan diikuti dengan kenyataan Tengku Razaleigh pada 10
Februari 1996.
APU gagal apabila Parti Semangat 46 kehilangan
sinergi sehingga akur kehendak Dr Mahathir yang menyeru ke arah penyatuan Orang
Melayu. Pada 6 Oktober 1996, Parti Semangat 46 dibubarkan menandakan mereka
telah meninggalkan APU.
Isu Penubuhan Negara Islam dan
DAP keluar Barisan Alternatif pada tahun 2001.
DAP
keluar Barisan Alternatif (BA) pada 21 September 2001 disebabkan oleh isu
penubuhan negara Islam. Isu ini disemarak apabila dunia ketika itu sangat
terkesan dengan Peristiwa WTC yang dilanggar oleh pesawat. Peristiwa ini
mengemparkan dunia dan menyemarakkan Islamfobia.
Orang Cina menekan DAP agar PAS menggugurkan
perjuangan penubuhan sebuah negara Islam. PAS terus bertegas dengan prinsip
menolak saranan DAP atas dasar menghormati dasar yang tak dipersetujui secara
bersama.
PAS[1]
yang diwakili oleh Nik Abdul Aziz (Mursyidul Aam), Abdul Hadi Awang (Timbalan
Presiden) dan Nasarudin Mat Isa (SUA) bermesyuarat selama dua jam dengan DAP
bagi berbincang isu penubuhan negara Islam. Setelah kegagalan mesyuarat
tersebut, DAP mengadakan mesyuarat tergempar dan akhirnya memutuskan penarikkan
diri dari BA.[2]
Setiausaha Agung DAP Kerk Kim Hock menyatakan"Melihat kepada kegagalan
DAP dan PAS dalam menyelesaikan isu penubuhan negara Islam, CEC memutuskan
bahawa tidak ada lagi keperluan untuk DAP terus bersama BA”.[3]
Dalam perbincangan dengan PAS, DAP telah
mengemukakan lima formula untuk menyelesaikan permasalahan. Menurut
Malaysiakini, hanya dua sahaja formula tersebut dipersetujui. Lima formula itu
ialah
Pertama "Sebarang usaha oleh mana-mana
parti komponen untuk mengejar pengwujudan sebuah negara Islam, negara Buddhist
atau negara Kristian adalah bertentangan dengan Manifesto BA."
Kedua: "Suatu pengulangan yang jelas bahawa
di bawah Manifesto BA, undi untuk BA adalah undi untuk demokrasi, keadilan dan
pemerintahan baik dan bukan untuk sebuah negara Islam - dan PAS mestilah
bersetuju sepanjang tempoh BA, akan berganding bahu dengan parti BA lain pada
semua peringkat ke arah Malaysia yang adil dan bukan sebuah negara Islam."
Ketiga: "Majlis BA harus diberi notis
terdahulu tentang apa-apa enakmen atau langkah cadangan negara negeri Kelantan
dan Terengganu yang mungkin menyinggung perasaan agama, masyarakat dan parti
politik yang berbeza supaya membenarkan perundingan dan persetujuan sepenuhnya."
Keempat: "Suatu jawatankuasa BA khas harus
ditubuhkan untuk memastikan bahawa pengumuman dan kenyataan keagamaan yang
kontroversi atau sensitif terhadap manifesto BA dibuat hanya selepas
perundingan terdahulu dan untuk menangani kes-kes perlanggaran."
Kelima: "Walaupun PAS memegang kepada
prinsip negara Islam tetapi PAS sedia menerima hakikat bahawa di dalam sebuah
negara yang majmuk, penubuhan negara Islam tidak sesuai dan tidak praktikal
bagi Malaysia."
Menurut Nik Abdul Aziz, isu penubuhan negara Islam
tidak berjaya ditangani dalam dalaman DAP. ``Ia berpunca daripada
ketidakupayaan dan tekanan yang dihadapi oleh pucuk pimpinan DAP dalam menjawab
segala persoalan yang dibangkitkan oleh penyokongnya berhubung isu negara Islam”.[4]
Penulis melihat DAP keluar BA pada 21 September
2001 ada beberapa sebab iaitu
- Aliran
progresif dalam DAP yang mengkritik kepimpinan Lim Kit Siang dalam Kongres
Kebangsaan DAP ke-13 telah berlangsung pada 18-19 Ogos 2001. Dalam kongres
ini, ketua pemuda DAP Teng Chang Khim yang secara terbuka meminta Lim Kit
Siang menolak pencalonan semula sebagai ahli Jawatankuasa Eksekutif Pusat
(CEC) bagi membuka jalan kepada pemimpin pelapis parti DAP.[5] Satu resolusi juga
mencadangkan supaya jawatan Setiausaha Agung dan Pengerusi parti dihadkan
kepada tiga penggal atau sembilan tahun saja. Tetapi resolusi ini tidak
dibahas. Resolusi dilihat dituju kepada Kit Siang, yang telah menerajui
DAP selama 32 tahun.
- Pengaruh
DAP Sarawak mengatasi DAP Pusat. Pengerusi DAP Sarawak, Richard Wong Hong
Leng juga telah mengumumkan pakatan pembangkang tidak wujud di Sarawak.
DAP Sarawak lebih awal keluar BA Sarawak daripada DAP Pusat.
- Isu
penubuhan Negara Islam.
- Islamfobia
ekoran Peristiwa Pelanggaran WTC.
- Pilihanraya
Negeri Sarawak
- Kes
‘pencurian’ atau penghijrahan ahli ke dalam sekutu BA. Bekas ahli DAP
seperti Low Chee Chong, Sim Kwang Yang, Teoh Teik Huat, Gooi Hock Seng dan
Dominic Ng telah diterima masuk oleh Keadilan, malahan diberikan layanan
'permaidani merah'. Begitu juga dengan penyertaan SK Soong ke PRM.[6]
- Matlamat
tak sama. Jika pada pilihanraya umum 1999, PAS, Keadilan dan PRM
bercita-cita besar untuk menumbangkan BN di peringkat parlimen, tetapi
cita-cita DAP hanyalah untuk menafikan majoriti dua pertiga BN. Walaupun,
kedua-dua cita-cita itu gagal, namun ternyata cita-cita DAP lebih berpijak
di bumi yang nyata.
No comments:
Post a Comment