Politik Islam perlu dilihat dalam konteks yang lebih luas merentasi politik
kepartian dan politik kesukuan. Politik Islam diikat dengan ikatan aqidah
(kalimah syahadah) dan ukhwah (persaudaraan) Islam. Justeru, kita perlu membawa
politik yang lebih matang, sejahtera dan muafakat dengan seruan penyatuan ummah
dalam sesuatu isu.
Dalam politik, kita tidak perlu bersifat ‘hitam’putih’ atau mudah menjadi
penghukum. Disinilah pendokong gerakan Islam yang menyertai politik kepartian
seringkali terherot dengan pandangan yang berpihak kepada parti atau tokoh
mereka sahaja bukannya kepada nama kebenaran. Kebenaran mesti mengatasi emosi
dan kebencian.
Dalam Perkara Tetap, semua pihak perlu mengakurinya suka atau tidak. Cuma
dari segi pelaksanaan boleh mengikut keutamaan, secara berfasa-fasa dan maqasid
syariah selagi niat dan kaedahnya betul. Nak menghukum orang yang menafikan
Perkara Tetap memerlukan kita bersifat adil dan berilmu. Paling baik diam
daripada menjatuhkan penghukuman kerana kekurangan ilmu dan jika tidak berani
menghadapi perbicaraan di mahkamah Allah semasa di Akhirat.
Perkara Berubah-ubah. Kita perlu menerima segala pandangan selagi ada nas
daripada al-Quran dan As Sunnah daripada mana-mana pihak. Ia perlu
dilakukan dalam suasana beradab dalam
memahami perbezaan. Semua pihak mengakui mereka benar dan tidak boleh memaksa
orang lain menerima pandangan mereka. Disini kena ada sifat saling hormat
menghormati.
Dalam kaedah gerakan Islam, keputusan syura ulama/pemimpin yang berdalil
nas al-Quran dan hadith mesti diikuti daripada pandangan minoriti sesetengah
ulama/pemimpin atau ulama/pemimpin secara individu.
No comments:
Post a Comment