Antara Perbezaan Pandangan, Sesat dan Kafir

1. Kita menghormati pandangan minoriti para ulama. Ulama yang berpegang kepada pandangan minoriti tidak boleh memaksa, mengamalkan atau menyebar pandangan mereka secara terbuka kerana mengelirukan umat dan boleh membawa perpecahan dalam masyarakat.

Biarlah orang berilmu sahaja mengamalkan pandangan minoriti.

Biarlah ia hanya muzakarah ilmu kalangan ilmywan saja.

Orang awam perlu ikut pandangan majoriti ulama kecuali sudah belajar dan sesuai mengamal pandangan minoriti.

2. Ahli sunnah wal jamaah tidak mudah kafirkan orang.

Batas antara iman dan kufur itu ada syarat2nya sebagaimana usul ke 20 dalam rukun faham.
Orang awam mesti mengelak daripada menghukum kafir orang lain.

Biarkan sahaja orang berilmu dan berani bertanggungjawab didepan Allah kelak yang mampu berhujah kenapa mereka mengkafirkan orang lain. Apatah lagi mengkafir orang yang solat.

Istilah kafir dan sesat perlu dibezakan.

Kafir musuh dan kafir tidak memusuhi kita juga perlu dibezakan.

3. Menilai manusia pada zahirnya. Urusan hati, kita serahkan kepada Allah.

Jangan kita menganiayai orang melafaz kalimah syahadah, bersolat dan berniat ikhlas

4. Akhirnya pertembungan ini menjurus kepada sentimen tokoh, aliran dan kumpulan tertentu bukan lagi konteks ilmu.

Ingat teman2 dua buah kampung di sekolah yang sama bergaduh walaupun duduk sebelah meja dalam kelas yang sama.

Sentimen kampung mengatasi sahabat sekelas.