Oleh Mohamad Ridhwan Bin Alias
Berbicara tentang ancaman
terhadap politik Melayu-Islam agak sukar kerana ia berada pada garis hanya
sebagai permainan politik oleh politikus yang rakus kuasa dan jawatan atau sememangnya
berada pada garis perjuangan umat. Ahli politik seringkali memanipulasi ancaman
terhadap politik Melayu-Islam demi kelangsungan dan keuntungan agenda politik
peribadi mereka. Slogan ‘demi rakyat,
agama, bangsa dan tanah air’, ‘keadilan,
persamaan, kebenaran’ dan lain-lain seringkali diperalatkan oleh ahli
politik bagi menarik sokongan rakyat kepada diri mereka. Hanya Allah sahaja
yang tahu tahap keikhlasan mereka dalam tindakan politik mereka.
Awalnya ancaman terhadap
politik Melayu bersifat dalaman iaitu disebabkan ketiadaan pemimpin yang
berkualiti dalam kalangan kerabat diraja dan elit Melayu. Kelompok elit Melayu
mula bersekutu dengan taikun dan kongsi-kongsi gelap Cina. Kedatangan penjajah,
elit Melayu mula lemah terpaksa mengikut telunjuk penjajah. Kemudiannya muncul
birokrat asuhan penjajah yang mengancam status
quo elitis Melayu dalam pentadbiran kerajaan.
Selepas kemerdekaan, Parti
UMNO memegang kuasa. Parti ini dipenjara oleh konsep majoriti tunduk kepada
minoriti. Mereka tidak mampu menghapuskan sekolah vernakular menyebabkan
semangat perkauman di Malaysia dipergunakan untuk tujuan politik. Parti UMNO
mula dirosakkan oleh politik wang dan budaya komisen sejak tahun 1980an.
Pada tahun 2018, UMNO
tumbang kerana kelemahan pemimpin dan persepsi rakyat terhadap kleptokrasi para
pemimpin UMNO-BN. PH telah dipilih oleh rakyat untuk memerintah. Selama 22
bulan PH memerintah dalam keadaan yang ‘ekstrem’ dan gopoh gapah dilihat
mengancam teras politik Malaysia.
Pemimpin Melayu dalam PH dikepung oleh kelompok SEPILIS, Evangelis dan kelompok
pelampau perkauman.
Memenuhi Cita Sempurna dan Menolak Cita Bencana
Penulis mengenali istilah
cita sempurna dan cita bencana daripada tulisan Dr Syed Hussein Alatas, seorang
sosiologi Melayu yang terkenal dan lagenda. Pada pandangan Syed Hussein, cita
sempurna adalah satu pandangan hidup
menyeluruh bertujuan untuk mencapai masyarakat sempurna. Cita sempurna akan
menggerakkan usaha hebat untuk menjayakannnya.
Menurut Syed Hussein
landasan nilai dan gerakan emosi yang dikatakan universal dan tidak relatif
walaupun manifestasi dalam budaya dan masyarakat adalah relatif pada waktu dan
tempat. Maksudnya budaya tempatan berbeza tetapi intisari cita sempurna itu
tetap sama secara universal.
Keuniversalan ini menunjuk bahawa ia adalah suatu fitrah kemanusiaan yang ada
dalam diri manusia tanpa mengira kaum, agama, bangsa dan negara.
Pada pandangan penulis pula,
fitrah kemanusiaan perlu berhidayah mengikut kehendak al Quran dan as Sunnah.
Al Quran dan As Sunnah menjadi sumber rujukan tertinggi yang membentuk
pandangan hidup dan mengupayakan sinergi cita sempurna pada diri seseorang
individu (baca: untuk menjadi Orang Baik). Maka, hasilnya ialah al insan al-kulliyy atau manusia
sempurna iaitu manusia yang bertaqwa dan berakhlak. Daripada manusia bertaqwa
dan berakhlak ini, wujudlah keluarga sakinah, masyarakat madani dan daulah
Islam. Prof Dr Muhammad Naquib al Attas menyatakan ‘Orang Baik’ sebagai orang
yang beradab insan adabi iaitu ‘orang
yang insaf sepenuhnya tanggungjawab dirinya kepada Tuhan Yang Hak; yang
memahami dan menyelenggarakan penunaian keadilan terhadap dirinya dan diri-diri
lain dalam masyarakatnya; yang terus berupaya meningkatkan setiap aspek dalam
dirinya menuju kesempurnaan’
Cita bencana menurut Syed
Hussein Alatas pula ialah jenayah, amalan perseorangan (seperti salah guna
dadah dan berjudi) dan berkaitan nilai institusi dan kepercayaan masyarakat.
Cita bencana inilah yang merosakkan umat manusia.
Faktor Ancaman Terhadap Politik Melayu-Islam
a.
Ketiadaan
Pemimpin Bertaqwa dan Berakhlak
Masalah terbesar umat
Melayu-Islam pada hari ini ialah masalah
kepimpinan. Umat Melayu-Islam pada hari ini tidak memiliki pemimpin yang
bertaqwa dan berakhlak. Syed Muhammad Naquib al Attas menyifatkan ia sebagai
kehilangan adab. Ia berpunca daripada
1. Kekeliruan dan kesalahan dalam ilmu
yang menyebabkan keadaan:
2. Kehilangan adab di kalangan umat.
Keadaan yang timbul dari (1) dan (2) adalah:
3. Kemunculan pemimpin pemimpin yang
tidak layak untuk kepimpinan yang sah bagi umat Islam, yang tidak memiliki
taraf moral, intelektual dan spiritual yang tinggi yang disyaratkan untuk
kepimpinan Islam, yang melestarikan
keadaan pada (1) di atas dan menjamin penguasaan urusan umat yang berkelanjutan oleh
pemimpin-pemimpin seperti mereka yang menguasai semua bidang.
Ilmu yang dipelajari dan
diyakini tidak mampu melahirkan manusia bertaqwa dan berakhlak. Mereka tidak
memikir persoalan syurga atau neraka, pahala atau dosa dan pembalasan alam
kubur atau hari akhirat. Akibatnya berlakunya kekeliruan kefahaman dan
kekacauan jiwa sehingga melakukan kemungkaran dan kemaksiatan.
Contoh tauladan dalam kepimpinan
ialah kepimpinan Rasulullah SAW dan khalifah al Rasyidin. Kualiti kepimpinan
boleh dirujuk kepada gaya kepimpinan Saidina Abu Bakar dan Saidina Umar al
Khatab. Zaman Saidina Usman Bin Affan dan Saidina Ali Bin Abi Talib boleh
dijadikan ibrah dalam menangani konflik dalaman umat Islam.
b.
Kuasa
Wang
Kuasa Wang memusnahkan adab
dan akhlak pemimpin dan umat Islam. Kuasa wang ini melahirkan Rasuah-Korupsi,
penyalah-gunaan kuasa, manipulasi kuasa, kronisme, kleptokrasi dan nepotisme.
Rasuah merupakan bala adibesar bagi umat Melayu-Islam.
Dalam politik terdapat
istilah politik wang. Politik wang menyebabkan rakyat dan ahli parti memilih
pemimpin yang kaya bagi membolehkan mereka mendapat habuan. Pemimpin pula
menabur duit bagi memancing undi.
Budaya komisen dan broker
banyak merosak pemimpin dan institusi Melayu. Institusi Beraja umpamanya perlu
dielakkan daripada menyertai sektor perniagaan. Ia dijadikan benteng oleh para
taikun untuk mengaut keuntungan.
Kuasa Wang menyebabkan
kelompok Melayu bekerjasama dengan bukan Melayu demi keuntungan bersama.
Kerjasama antara kumpulang samseng Melayu dengan kongsi gelap Cina umpamanya
adalah satu pengkhianatan terhadap perjuangan Melayu-Islam.
c.
Nilai
Institusi dan Kepercayaan
Institusi Beraja, para
birokrat, parti politik dan institusi penguatkuasaan membuka ruang dan peluang
kepada penyalah-gunaan kuasa, penyelewengan, rasuah dan kezaliman ke atas umat
Melayu-Islam. Mereka mengutamakan kroni, salah guna kuasa untuk keuntungan diri
sendiri dan rasuah. Za’ba meletakkan segala kemunduran dan kekurangan orang
Melayu disebabkan kebodohan dan kesombomgan golongan raja dan pembesar Melayu
itu sendiri. Jelas, di Malaysia perubahan mesti bermula dengan diri Raja-Raja
Melayu dan politikus Melayu yang mentadbir urus kerajaan.
Pendeta Za’ba menyatakan
kelemahan orang Melayu ialah
(1) kemiskinan, (2) keadaan puas hati,
(3) kesederhanaannya, (4) tidak percaya pada kebolehan sendiri, (5) lemah
cita-cita, (6) kurang berhemah, (7) terlalu bergantung harap kepada orang lain
dan (8) meninggalkan sikap meminta-minta dan mengharapkan bantuan.
Orang Melayu mesti mengubah
perangai diri mereka sendiri bagi menggelakkan mereka ditindas di tanah air
sendiri. Orang Melayu tidak oleh mengharapkan orang lain termasuk Raja-raja
Melayu, politikus Melayu dan birokrat Melayu.
d.
Kelompok
SEPILIS, kelompok Ekstrem Kaum dan Evangelis Kristian
Ketiga-tiga kelompok ini
mempunyai agenda sendiri yang bertentangan dengan perlembagaan negara dan tidak
menjaga sensitiviti masyarakat tempatan yang majoriti Melayu-Islam.
Kelompok ini mahu menerapkan
nilai sekular, pluralisme dan liberalisme ke dalam urus tadbir dan sistem
negara. Kelompok ini akan menggugat teras politik Malaysia dengan membuat
pelbagai acahan-acahan politik sebagai umpan kepada rakyat. Jika rakyat
membiarkan acahan mereka berjaya dalam dasar dan polisi negara, jarum halus
akan memasuki ke dalam pemikiran dan jiwa anak bangsa sehingga mengancam
kestabilan politik negara.
Ada kalangan mereka
bercita-cita jauh mahu menjadikan Malaysia sebagai Negara Kristian.
Keterlampauan yang tidak bertebing.
e.
Campurtangan
Pelobi Politik dan Orang Asing
Dibelakang parti-parti
politik dan NGO ada para taikun dan badan luar negara yang menjadi penyumbang
dana mereka. Suka atau tidak, pendirian para pelobi diikuti bagi mengenang budi
dan memenuhi janji-janji politik.
Ada kalangan NGO dan parti
politik mendapat dana dan bantuan daripada pihak asing atas nama demokrasi dan
hak asasi manusia. NGO dan parti ini sudah tentu berhutang budi kepada pihak
pendana, melaksanakan agenda pendana dan merekrut kader kader berdasarkan
gagasan pemikiran yang direstui oleh pendana.
NGO-NGO hak asasi manusia
inilah yang membuat laporan sehingga status Malaysia dikenali sebagai negara
pengamal rasis.
d. Kaum Majoriti
Berfikir Seperti Kaum Minoriti
Di Malaysia, kaum majoriti
berfikir seperti kaum minoriti. Kaum majoriti kena akur kehendak kaum minoriti. UMNO dan PAS tunduk
kepada MCA atau MIC. PKR dan Amanah tunduk kepada DAP. Toleransi berlebihan
menyebabkan mereka gagal mempertahankan kehendak kaum majoriti. Kaum politikus
kita dikotak-kotak secara mutlak melalui
perpecahan mengikut politik kepartian menyebabkan mereka tidak bersatu dalam
membuat keputusan yang memerlukan kebersamaan demi kelangsungan nasib umat
Melayu-Islam-Bumiputera.
Orang Cina pula tanpa
mengira parti atau NGO akan memperjuangkan dan mempertahankan isu-isu berkaitan
dengan kaum mereka. Isu pendidikan dan kebudayaan, isu media dan isu NGO akan
terus dipertahankan oleh MCA dan DAP.
Ini kebodohan Orang Melayu
berpolitik.
Bentuk Ancaman Terhadap Politik Melayu Islam
a.
Siapa
Yang Menguasai Kerajaan?
Kalau kita berbicara tentang
ancaman terhadap politik Melayu-Islam, kita perlu tahu siapa kingmakers yang menguasai kerajaan.
Pernah satu ketika, Lim Guan Eng menyatakan daripada 222 anggota parlimen,
seramai 140 daripadanya muslim dan hanya 82 orang bukan muslim. Ya, kita tak
menafikan kebenaran jumlah itu. Apa yang kita mahu beritahu jumlah anggota parlimen
yang menyokong PM dalam membentuk kerajaan.
Kebimbangan yang berlaku
ialah apabila anggota parlimen Melayu-Islam-Bumiputera berpecah dalam isu-isu
yang melibatkan kepentingan dan kelangsungan politik Melayu-Islam-Bumiputera.
Kita mengambil contoh dalam
pengundian Belanjawan 2021 yang disediakan oleh Dr Kamarul zaman Yusof, komposisi
keagamaan ahli parlimen yang menyokong bajet 2021: 91 ahli parlimen islam
(82.0%) berbanding 20 bukan islam (18.0%) manakala komposisi keagamaan ahli
parlimen yang menentang bajet 2021: 46 ahli parlimen islam (42.6%) berbanding
62 bukan islam (57.4%). Dalam isu sepenting RUU355 dan ICERD, bagaimana ahli
parlimen muslim mahu membuat keputusan?.
Mahu mengikut kehendak parti atau demi kelangsungan umat?
Demokrasi perlu digunakan
dengan bijak agar tidak melemahkan perpaduan umat. Keputusan yang melibatkan
kepentingan orang Melayu-Islam-Bumiputera mesti diutamakan melangkaui
kepentingan politik kepartian. Politikus Melayu-Islam-Bumiputera mesti jelas
perkara ini. Jangan utamakan kepentingan perut sendiri.
b.
Kefahaman
Sejarah Alam Melayu dan Malaysian Malaysia
Rumusan ucapan Lee Kuan Yew
di Parlimen Malaysia pada bulan Mei 1965. “ Tiada
satu daripada kaum besar di Malaysia yang boleh mendakwa sebagai lebih bersifat
penduduk asal daripada yang lain. Menurut LKY, kesemua nenek moyang mereka
datang ke Malaysia tidak lebih daripada 1000 tahun dahulu. Orang Melayu
berhijrah ke Malaysia dalam jumlah yang agak ramai hanya kira-kira 700 tahun
dahulu. Daripada jumlah 39% orang Melayu ketika itu, kira-kira satu pertiga
boleh dikatakan pendatang baru. Syed Jaafar Albar SUA UMNO berhijrah ke
Malaysia daripada Indonesia sebelum Perang Dunia Kedua ketika berusia lebih 30
tahun.”
“Silap dan tidak logik untuk satu-satu kaum tertentu memikirkan
bahawa mereka lebih layak digelar sebagai Malaysian sedangkan orang lain
hanyalah boleh menjadi Orang Malaysia atas ihsan mereka. Dengan kata lain, LKY
menolak Orang Melayu sebagai penduduk asal negara ini dan tidak berhak diberi
kedudukan istimewa sebagai warganegara.”
‘Malaysian Malaysia’ merupakan satu konsep multi-racial Malaysia yang diperjuangkan oleh DAP, kelompok SEPILIS
dan kelompok ekstrem kaum boleh mewujudkan ketegangan hubungan kaum dan
mencabar dominasi Melayu-Islam-Bumiputera. Ia bukanlah satu konsep yang sesuai
bagi sebuah negara majmuk yang majoritinya rakyatnya adalah orang
Melayu-Islam-Bumiputera. Kelompok anak
muda Melayu urban dan berpendidikan mudah
teruja dengan konsep multi-racial
Malaysia secara idealisme dan khayalan politik tetapi pada hakikat amalan
sehari-harian, ia hanyalah idea yang palsu dan fatamorgana sahaja. Konsep multi-racial ini hanya sekitar sahabat politik, sahabat satu
institusi (sekolah atau NGO) dan perniagaan tetapi dalam masyarakat terbanyak tetap
dipenuhi dengan amarah dan dendam berintikan semangat perkauman.
Fahami sejarah, barulah kita
menemui hujung pangkal dimana suatu perkara bermula.
c.
Memperalatkan
sentimen wilayah, kaum dan agama
Kebangkitan gerakan anti
nasional yang dipenuhi sentimen wilayah secara liar. Gerakan ini mendapat
sokongan dan dana daripada luar. Mereka mahu Sarawak dan Sabah merdeka daripada
Malaysia.
Perjuangan mereka kelihatan
benar dan betul kerana apa yang dikatakan mereka kelihatan betul. Adakah keluar
daripada Malaysia akan menyelesaikan masalah? Atau akan menimbul masalah yang
lebih parah?
Pertama, pelajari dan faham
sejarah. Kedua, lihat contoh negara lain. Ketiga, muhasabah diri, lihat kekuatan, kelemahan, peluang dan ancaman yang
kita ada.
Gerakan anti nasional
bersifat sentimen wilayah ini berselindung disebalik agenda puak-puak tertentu.
Mereka bukannya mengambil berat tentang rakyat tetapi mempunyai agenda
tertentu.
Kelompok ekstrem Cina
seringkali memperjuangkan isu pendidikan Cina dengan mengatakan pihak kerajaan
majoriti Melayu menganak-tirikan mereka. Melayu rasis. Pada masa yang sama,
Melayu yang rasis inilah yang membenarkan kewujudan sekolah vernakular. Kalau
betul-betul mahu penyatuan nasional, hapuskan sekolah vernakular.
Kelompok esktrem India pula
bermain isu keagamaan terutamanya tapak kuil haram. Fahami dan akurlah pada
undang-undang. Isu kuil bukanlah berkaitan isu agama tetapi isu undang-undang
tanah dan PBT.
Disamping itu kita tidak
nafi ada kelompok ekstrem Melayu yang kurang sabar dan tenggelam dalam semangat
coca-cola dalam memperjuangkan isu ketuanan
Melayu yang sempit dengan cara kurang berhikmah. Fahami Perlembagaan Malaysia
dan sabar, insya Allah selamat.
d.
Penerapan
Nilai Sekular, Plural, Liberal dan Nilai Hak Asasi Manusia versi Barat
Dalam visi dan misi DAP
termaktub, ‘Mengesahkan
lagi dan memulihkan Perlembagaan Malaysia kepada rangka kerja sekular yang
asal, iaitu sebagai sistem undang-undang tertinggi negara yang menghormati
nilai-nilai demokrasi dan hak asasi manusia dengan memberi hak yang saksama
kepada setiap rakyat Malaysia’.
Deklarasi Setapak 1967
menyatakan, ‘memperkukuh pandangan DAP
bahawa dalam proses membina negara, kesamarataan etnik harus menjadi prinsip
paling penting, dan di atas prinsip ini lah pengasingan rakyat ke dalam dua
kelompok ‘Bumiputera’ dan ‘bukan Bumiputera’ ditentang’.
Kefahaman SEPILIS yang
berada dalam pelbagai organisasi termasuk DAP bahawa Malaysia sebuah negara
sekular. DAP jelas mahu mengesahkan dan memulihkan Perlembagaan Malaysia kepada
rangka sekular sedangkan Raja-Raja Melayu sebagai Pemerintah Kerajaan adalah
Melayu dan Islam. Orang politik mentadbir negara bagi pihak Raja-Raja Melayu.
Kesimpulan
Akhirnya demokrasi sendiri
menjadi ancaman terhadap ancaman politik sesebuah negara. Demokrasi adalah ubat
pahit yang boleh menjadi penawar atau racun bagi sesebuah negara. Berapa banyak
negara yang aman dan stabil di bawah kepimpinan diktator akhirnya huru-hara dan
kacau bilau apabila melaksanakan demokrasi.
Di Malaysia, demokrasi
diselamatkan oleh institusi Raja Berpelembagaan, institusi ketenteraan yang
taat kepada Yang Dipertuan Agung dan sifat muhibbah orang Melayu. Orang Melayu
cukup toleran, muhibbah dan baik jika dibanding dengan kaum majoriti di
negara-negara lain. Kewujudan sekolah vernakular antara buktinya.
Rakyat mesti mencari dan
memilih pemimpin berkualiti yang didahului dengan sifat taqwa dan berakhlak.
Bagi meneruskan kestabilan
politik Malaysia, teras politik Malaysia tidak boleh diceroboh dan
diganggu-gugat. Kita tidak menolak sepenuhnya konsep multi-racial tetapi ia tidak sesuai pada waktu ini.
Kita telah melepaskan dua
peluang untuk melakukan reformasi terhadap sistem iaitu awal kemerdekaan dan
selepas peristiwa 13 Mei 1969. Kita tak mengambil peluang sebaiknya. Kini, kita
mesti melakukan perubahan setakat apa yang mampu dalam lingkungan yang
dibenarkan oleh Perlembagaan Negara dan
mengambil kira keharmonian masyarakat majmuk.
Teras Politik Malaysia boleh dibahagikan kepada tiga perkara iaitu
1. Merujuk kepada sejarah, budaya, adat dan tradisi masyarakat
Melayu-Islam-Bumiputera, Pemerintahan Beraja dan Perlembagaan Negara.
2. Politik didominasi oleh masyarakat asal dan majoriti di wilayah ini
iaitu Melayu-Islam-Bumiputera.
3. Mengutamakan kesejahteraan, kemakmuran dan kebajikan rakyat semua
bangsa dan negara.